Mijn naam is Hase
De Hase, een rechter zijrivier van de Eems, heeft zijn naam niet te danken aan de haas, maar aan de grijs tot grijsbruine kleur van het water. Door de beperkte helling in de benedenloop en de zandige ondergrond kon de rivier brede rivierlussen vormen, de zogenaamde meanders. Op lange termijn konden deze door de natuurlijke rivierdynamiek gescheiden worden en zich ontwikkelen tot stille wateren. Veel rivierlussen werden in de vorige eeuw afgesneden – kunstmatig, door mensenhanden. Ook de meanders bij Lehrte en Lahre behoorden daartoe en ontwikkelden zich tot hoefijzerwateren.
Het was het doel om door de inkorting van de rivierloop het hoogwater sneller te lozen en tegelijkertijd nieuwe landbouwgrond te genereren. Daarvoor werden de oevers van de rechtgemaakte rivieren versterkt en gepolderd. Een natuurlijke rivierdynamiek was hiermee praktisch uitgesloten.
Wat destijds niet goed doordacht werd, was dat het hoogwater in de boven- en middenloop hiermee niet meer in de uiterwaarden kan uitbreiden. Al het water stroomt door de verkorte rivierloop de benedenloop tussen Haselünne en Meppen in. Bij een gelijktijdig hoogwater van de Eems kan het water zich ophopen en tot desastreuze overstromingen leiden.
